Odpowiedź
Pracownik może niezależnie dochodzić odszkodowania za nierówne traktowanie w pracy i odszkodowanie za niesłuszne rozwiązanie umowy o pracę.
Te dwa rodzaje odszkodowań są od siebie niezależne. Zatem gdy zwolnionemu pracownikowi uda się przekonać sąd pracy, że pracodawca naruszył oba przepisy, wówczas pracodawca będzie zmuszony wypłacić oba odszkodowania.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 183a Kodeksu pracy pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn wcześniej wymienionych. Odszkodowanie za nierówne traktowanie określane jest indywidualnie, ale nie może być niższe od minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Natomiast w myśl art. 45 k.p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Odszkodowanie to przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.
W tej sprawie wypowiedział się w postanowieniu z 10 kwietnia 2019 r. Sąd Najwyższy (sygn. akt III PK 118/18) stwierdzając, że „(…) Roszczenia z art. 45 § 1 k.p. mają na celu sankcjonowanie tylko jednego ściśle określonego zachowania pracodawcy, a ich celem jest zniwelowanie majątkowych skutków bezprawnego wypowiedzenia, co następuje w granicach określonych w tym przepisie.
W przypadku zaś naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu, pracownik może dochodzić odszkodowania na podstawie art. 183d k.p.”.
Podstawa prawna: art. 183a, art. 183d, art. 45, art. 471 ustawy z 24 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 917 z poźn.zm.).
