ODPOWIEDŹ
Nie. Kolejna umowa o pracę musi być zawarta na czas nieokreślony.
UZASADNIENIE
Umowę o pracę zawiera się na okres próbny, na czas nieokreślony albo na czas określony. W przypadku tych ostatnich Kodeks pracy przewiduje ograniczenie ich zawierania zarówno co do liczby angaży z danym pracodawcą, jak i co do łącznego okresu ich trwania. Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony wchodzącej do powyższych limitów. Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące, lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż 3, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie powyższego okresu, lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
Ważne
Obecnie nie ma znaczenia zarówno występowanie przerw między kolejnymi zatrudnieniami na czas oznaczony jak i długość tych przerw. Zawarcie umowy na czas nieokreślony nie „przykrywa” tamtych terminowych umów o pracę. W efekcie skoro limit umów czasowych został już zużyty, przyszłe ewentualne zatrudnienie musi się już oprzeć na umowie na czas nieokreślony.
Ograniczeń nie stosuje się jedynie do umów o pracę zawartych na czas określony w:
- celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
- celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
- celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
- przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
– jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Ponadto, gdyby pracodawca chciał skorzystać z rozwiązania opisanego w pkt 4, musi zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o zawarciu takiej umowy o pracę, wraz ze wskazaniem przyczyn, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia.
Podstawa prawna: art. 25[1] ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 z późn.zm.).
