Czy można rozwiązać umowę o pracę chorującemu pracownikowi, który podlega ochronie przedemerytalnej

ZATRUDNIANIE I ZWALNIANIE

Pracownica przebywała na zwolnieniach lekarskich od 13 października 2018 r., a od 13 kwietnia 2019 r. do 6 kwietnia 2020 r. jest na świadczeniu rehabilitacyjnym. Chcemy rozwiązać z nią umowę o pracę, ale nie mamy pewności, czy możemy, ponieważ ma ona 59 lat i jest objęta ochroną przedemerytalną. Czy w tej sytuacji dopuszczalne jest wręczenie pisma prowadzącego do zakończenia stosunku pracy, a jeśli tak, to na jakich warunkach?

ODPOWIEDŹ

Z pracownicą objętą ochroną przedemerytalną pracodawca ma prawo rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu nieobecności w pracy spowodowanej chorobą. Może to uczynić po upływie kodeksowego okresu ochronnego.

UZASADNIENIE

Pracodawca ma zakaz wypowiadania umowy o pracę pracownikowi, który jest niezdolny do pracy z powodu choroby trwającej:

  • dłużej niż 3 miesiące – jeśli zatrudnienie tego pracownika u tego pracodawcy jest krótsze niż 6 miesięcy,
  • łączny okres pobierania wynagrodzenia chorobowego, zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące (łącznie 272 dni, a przy gruźlicy – 360 dni) – przy dłuższym niż 6 miesięcy zatrudnieniu u tego pracodawcy.

Wynika to z art. 41 w zw. z art. 53 § 1 pkt 1 k.p. Z opisu przedstawionego przez Czytelnika można wywnioskować, że okres ochronny już minął. Nie oznacza to jednak możliwości wręczenia wypowiedzenia. Pracownica znajduje się bowiem pod ochroną przedemerytalną, którą mogłoby uchylić jedynie uzyskanie przez nią renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (art. 40 k.p.), a także ogłoszenie przez pracodawcę upadłości lub likwidacji (art. 411 § 1 k.p.). Żadna z tych okoliczności tu nie występuje. 
 

Ważne

Ochrona przedemerytalna nie wyklucza rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron oraz bez wypowiedzenia. 


Upływ okresów ochronnych uprawnia pracodawcę do złożenia pracownicy oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 53 k.p. Przyjmuje się, że jest ono złożone z chwilą, gdy doszło do drugiej strony w taki sposób, że mogła się zapoznać z jego treścią (art. 61 § 1 zd. 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Nie ma przy tym znaczenia, czy pracownik z tej możliwości skorzystał (wyrok Sądu Najwyższego z 16 marca 1995 r., sygn. akt I PRN 2/95, OSNAPiUS 1995/18/229). 
 

Podstawa prawna: art. 39, art. 40, art. 41, art. 411 § 1, art. 53 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 ze zm.)

Przypisy