Kiedy pracodawca musi zgodzić się na ruchomy czas pracy dla pracownika

ODPOWEDŹ

Tak, pracodawca co  do zasady musi zaakceptować wniosek o wprowadzenie ruchomej organizacji czasu pracy lub indywidualnego rozkładu czasu pracy w przypadku rodzica dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności określonym w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. 

Będzie on mógł w tej sytuacji odmówić uwzględnienia wniosku, gdy jego uwzględnienie nie będzie możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. 

UZASADNIENIE

Obowiązek wyrażenie zgody na ruchomą organizację czasu pracy (lub indywidualny rozkładu czasu pracy) poza wymienionym wcześnie przypadkiem dotyczy również wniosku złożonego przez:

• pracownika–małżonka albo pracownika–rodzica dziecka w fazie prenatalnej, w przypadku ciąży powikłanej,
• pracownika–rodzica dziecka posiadającego zaświadczenie o ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniu albo nieuleczalnej chorobie zagrażającej życiu dziecka, które powstały w prenatalnym okresie jego rozwoju lub w czasie porodu,
• pracownika–rodzica dziecka posiadającego, odpowiednio, opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno–wychowawczych, o których mowa w przepisach ustawy – Prawo oświatowe.
   

Wprowadzenie ruchomego czasu pracy nie musi być tylko inicjatywą pracownika. Również pracodawca może wprowadzić taki rozwiązanie dla wszystkich lub części pracowników. 

Ruchoma organizacja czasu pracy umożliwia stworzenie takiego rozkładu czasu pracy, w którym pracownik w dniach będących dla niego dniami pracującymi rozpoczyna swoją pracę w różnych wyznaczonych godzinach, czas rozpoczęcia pracy jest określony jako przedział czasowy (art. 1401 § 1–2 Kodeksu pracy).

 

Ważne: W ruchomej organizacji czasu pracy pracownik sam wybiera godzinę rozpoczęcia pracy, we wskazanym przez pracodawcę przedziale i ma obowiązek przepracować 8 godzin w przypadku całego etatu (a w przypadku części etatu liczbę godzin przypadających na dzień).

 

Ruchomy czas pracy z inicjatywy pracodawcy jest ustalany w:

• układzie zbiorowym pracy lub porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi; jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a Kodeksu pracy;
• porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy – jeżeli u pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe (art. 150 § 3 Kodeku pracy).

Pracodawca tworząc grafiki w ruchomej organizacji czasu pracy musi pamiętać, o konieczności przestrzegania norm odpoczynku dobowego pracowników oraz norm dotyczących nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego.

Podstawa prawna: art. 1401, art. 150, art. 24125a ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy 
(tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 917 z późn.zm.).