ODPOWIEDŹ
Doszło do przekroczenia normy średniotygodniowej o 17 godzin, za które przysługuje dodatek 100% wynagrodzenia.
UZASADNIENIE
Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5–dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym, co do zasady, 4 miesięcy. W okresie rozliczeniowym należy więc tak ułożyć pracownikom harmonogram pracy, by były przestrzegane ustawowe normy. Jeżeli okres rozliczeniowy jest dłuższy niż 1 miesiąc, to można rozłożyć czas pracy nierównomiernie np. w jednym miesiącu przydzielić więcej godzin, a w drugim odpowiednio mniej, nie naruszając jednocześnie prawa do odpoczynku dobowego i tygodniowego. Jest to dopuszczalne ze względu na przeciętność normy tygodniowej. Dla danego okresu rozliczeniowego pracodawca wyznacza wymiar czasu pracy, przy czym w poszczególnych miesiącach dłuższego okresu liczba godzin może różnić się od nominału miesięcznego.
Ważne
Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.
Zdarza się, że stosunek pracy ustaje przed upływem okresu rozliczeniowego. To zmusza do indywidualnego rozliczenia czasu pracy pracownika. Zwykle wtedy dochodzi do sytuacji, kiedy pracownik nie realizuje w pełni rozkładu pracy, przygotowanego na dany okres rozliczeniowy. Tym samym może dojść wystąpienia pracy nadliczbowej lub do niedopracowania wymiaru. By to sprawdzić, należy wykonać następujące kroki:
- obliczyć wymiar czasu pracy pracownika, ale dla skróconego okresu rozliczeniowego czyli na okres od początku tego okresu do dnia zakończenia zatrudnienia, zgodnie z art. 130 k.p.,
- porównać powyższy wymiar z liczbą faktycznie przepracowanych przez pracownika godzin w tym krótszym okresie.
Jeżeli okaże się, że pracownik wypracował więcej godzin niż powinien, przysługuje mu, oprócz normalnego wynagrodzenia, prawo do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.
Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem nastąpiło 17 kwietnia czyli w trakcie okresu rozliczeniowego. Dla okresu od 1 stycznia do 17 kwietnia 2020 r. wymiar czasu pracy dla tego pracownika wyniósł 600 godzin:
(40 godz. x 15 pełnych tygodni) + (3 dni x 8 godz.) – (3 dni x 8 godz. z tytułu świąt)
Skoro w marcu przepracował 185 godzin, a w kwietniu – 104, to łącznie było tych godzin 617 czyli więcej o 17 godzin w stosunku do obowiązkowego wymiaru. Godziny te powinny być opłacone 100–proc. dodatkiem, bo nie doszło do naruszenia norm dobowych.
Podstawa prawna: art. 1516 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 z póxn.zm.).
