0
968
Przedsiębiorca wypłacił ekwiwalent cateringowy osobom uczestniczącym w kursie. Czy należy go opodatkować i ozusować?
Odpowiedź
Poniesione wydatki przez pracodawcę związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, stanowić będą przychód tych pracowników zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 tejże ustawy przychód ten będzie zwolniony z opodatkowania. Wydatki związane z ponoszeniem kwalifikacji pracowników stanowią koszt podatkowy pracodawcy. Zatem, jeżeli kurs powoduje, że pracownik zdobywa wiedzę/umiejętności niezbędne do wykonywania pracy, a koszt kursu nie jest dla niego przychodem ze stosunku pracy, to oznacza, że nie stanowi także podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracownika ani przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Uzasadnienie
Podnoszenie kwalifikacji zawodowych w rozumieniu Kodeksu pracy oznacza zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Przez kwalifikacje zawodowe pracowników należy rozumieć kwalifikacje wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Za kwalifikacje zawodowe uważa się wszelką wiedzę niezbędną do wykonywania przez pracownika pracy i pełnionych obowiązków. Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Z powyższego wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia, jest aby świadczenie to zostało przyznane pracownikowi, zgodnie z odrębnymi przepisami. Do odrębnych przepisów należy zaliczyć ustawę z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, która w art. 1031–1036 reguluje kwestie dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników.
Regulacje z Kodeksu pracy, rozróżniają zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, bądź zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.
Ważne
Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia. Ponadto pracodawca może mu przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 1033 Kodeksu pracy), które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W art. 1033 Kodeksu pracy ustawodawca nie zawarł pełnego katalogu świadczeń związanych z dokształceniem, szkleniem itd. Zatem, do świadczeń związanych ze szkleniem bądź dokształcaniem pracodawca może przyznać pracownikowi również inne świadczenia, nie wymienione w tym przepisie. Niemniej przyznane pracownikowi świadczenia muszą mieć związek z podnoszenia kwalifikacji zawodowych danego pracownika.
Wobec powyższych przepisów dodatkowe świadczenie np. pokrycie kosztów wyżywienia pracownika za każdy dzień okresu szkolenia zgodnie z przepisami Kodeksu pracy – na podniesienie kwalifikacji zawodowych pracownika, stanowić będzie przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Koszt kursu stanowi koszt podatkowy pracodawcy, ponieważ zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszt uzyskania przychodu uważa się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym. Należy zauważyć, że opłacenie kursu pracownika, który to związany jest z wykonywaniem przez tego pracownika pracy jest wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów.
W przypadku składek ZUS w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca nie zawarł w wyłączeniach ekwiwalentu cateringowego. Niemniej, jeżeli strony stosunku pracy pracodawca – pracownik zgodnie z zawartą umową, podejmą decyzję o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, i jeśli zawrą taką umowę, to poza świadczeniami w postaci urlopu szkoleniowego i zwolnienia z pracy celem wzięcia udziału w zajęciach, pracodawca określi, jakie dodatkowe świadczenia zamierza sfinansować pracownikowi w ramach owej umowy, to wówczas zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, to wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek.
Ważne
Ozusowaniu nie będą podlegały opłaty za naukę pobierane przez szkołę, zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia, koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych oraz inne świadczenia przyznane pracownikowi.
Podstawa prawna: art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 90, art. 22 ust. 1, art. 23 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 z późn.zm.); § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki społecznej z 22 sierpnia 2016 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1949); art. 17, dział czwarty, rozdział III ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 z późn.zm.).
