0
1056
Pracownik brał ślub w lipcu, ale nie wnioskował wówczas o urlop okolicznościowy z tego powodu. Wystąpił o jego udzielenie w listopadzie. Przekonuje, że ma prawo połączyć dni „urlopowe” przysługujące mu z tytułu ślubu i urodzenia dziecka, które właśnie w listopadzie przyszło na świat. Jak powinniśmy postąpić w tej sytuacji?
ODPOWIEDŹ
Pracodawca powinien udzielić wyłącznie 2 dni zwolnienia od pracy ze względu na urodzenie się dziecka pracownika.
UZASADNIENIE
Zwolnienie od pracy z uwagi na wydarzenia rodzinne (tzw. urlop okolicznościowy) przysługuje zasadniczo w terminie wskazanym przez pracownika. Jednak ten termin powinien był związany czasowo z przyczyną zwolnienia. Nie musi przypadać dokładnie na dzień ślubu czy urodzin dziecka, bo przepisy tego nie wymagają. Ich celem jest zarówno stworzenie pracownikowi możliwości udziału w uroczystości, jak i załatwienia niezbędnych formalności. Dlatego też pracownik może wnioskować o udzielenie urlopu okolicznościowego przed i po ślubie czy przed i po urodzeniu dziecka. Tym niemniej odstęp czasowy od samego zdarzenia musi być bliski. W sytuacji opisanej przez Czytelnika nie sposób uznać, że warunek związku czasowego między ślubem pracownika a terminem wnioskowanego urlopu okolicznościowego jest spełniony. Mogłoby tak być w sytuacji, gdyby uroczystość ślubna była podzielona na dwie części: cywilną i kościelną, z których jedna odbyła się w maju, a druga została przewidziana na listopad.
Ważne
Z powodu ślubu i urodzenia dziecka przysługuje pracownikowi po 2 dni zwolnienia od pracy. Mogą być wykorzystywane osobno.
Bez względu na to, co legło u podstaw braku wystąpienia pracownika o przysługujące mu 2 dni urlopu okolicznościowego z uwagi na swój ślub w maju, nie może się on domagać jego udzielenia po kilku miesiącach od tej uroczystości, jeśli nie istnieje do tego uzasadnienie. Prawo do tego urlopu „przepadło”, a pozostały 2 dni zwolnienia od pracy ze względu na urodzenie się dziecka pracownika. Pracodawca powinien ich udzielić w dniach będących dla pracownika dniami pracy.
Podstawa prawna: § 15 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikowi zwolnień od pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r. poz. 1632)
