ODPOWIEDŹ
Wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia, która została zawarta z pracodawcą, u którego pracownik wykonuje pracę na podstawie umowy o pracę, należy uwzględnić w podstawie wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby i macierzyństwa, jednak po spełnieniu określonych warunków.
UZASADNIENIE
Pracownikiem jest osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia, jeżeli umowę tę zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy, w świetle przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa systemowa).
Podstawę wymiaru zasiłków dla ubezpieczonych będących pracownikami stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa; dalej: ustawa zasiłkowa).
Za wynagrodzenie pracownika, zgodnie z ustawą zasiłkową, uważa się jego przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe po potrąceniu przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz chorobowe.
Zgodnie z ustawą systemową, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy zlecenia zawartej z własnym pracodawcą. Zatem przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego dla pracownika, z którym pracodawca zawarł dodatkowo umowę zlecenia, należy przyjąć zsumowane wynagrodzenie za pracę oraz wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia.
Ważne: Zasady te stosuje się także do wynagrodzenia za czas choroby przysługującego na podstawie ustawy - Kodeks pracy oraz pozostałych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, tj. świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego.
Ustalając podstawę wymiaru zasiłku, do wynagrodzenia za pracę za każdy miesiąc, z którego wynagrodzenie jest uwzględniane w tej podstawie wymiaru, należy dodać również wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia, o ile zostaną spełnione określone warunki.
Wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia zawartej z własnym pracodawcą, jeżeli zostało wypłacone za okres, z którego wynagrodzenie przyjmowane jest do podstawy wymiaru zasiłku, uwzględniane jest w podstawie wymiaru zasiłku przysługującego z tytułu zatrudnienia tylko w czasie trwania takiej umowy. Oznacza to, że wynagrodzenie to należy wyłączyć z podstawy wymiaru zasiłku przysługującego za okres po terminie, do którego umowa była zawarta.
Przykład
Pracownik choruje od 25 września do 6 października 2017 r. i jest to jego pierwsza niezdolność do pracy z powodu choroby w 2017 roku. Z pracownikiem pracodawca zawarł dodatkowo umowę zlecenia na okres od 1 stycznia do 30 września 2017 r. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby należy przyjąć wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres od września 2016 roku do sierpnia 2017 r., przy czym:
w podstawie wymiaru zasiłku za okres od 25 do 30 września 2017 r. należy uwzględnić również wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia wypłacone pracownikowi za okres od stycznia do sierpnia 2017 r.,
podstawę wymiaru zasiłku za okres od 1 do 6 października 2017 r. należy ustalić ponownie, wyłączając z tej podstawy wynagrodzenie z umowy zlecenia, która była zawarta tylko do 30 września 2017 r.
Ważne: Wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia zawartej z własnym pracodawcą uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku w kwocie faktycznie wypłaconej, bez uzupełniania.
Jeżeli umowy zlecenia są zawierane w ciągłości na każdy miesiąc kalendarzowy, przykładowy zapis: marzec, kwiecień, maj 2017 r. lub od 1 do 31 marca, od 1 do 30 kwietnia, od 1 do 31 maja 2017 r., wówczas traktuje się je tak jakby została zawarta jedna umowa od 1 marca do 31 maja 2017 r.
Renata Tonder
Specjalistka w zakresie ubezpieczeń społecznych
Podstawa prawna: art. 92 § 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, z późn.zm); art. 8 ust. 2a, art. 18 ust. 1a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn.zm.); art. 3 pkt 3, art. 36 ust. 1, art. 41 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 372 z późn.zm.).
