Skazanie pracownika samorządowego, jako podstawa do zwolnienia z pracy

SFERA BUDŻETOWA

Pracownik naszej jednostki samorządowej został skazany za fałszerstwo. Do zdarzenia doszło podczas urlopu pracownika. Czy mamy obowiązek zwolnić tego pracownika z pracy w trybie dyscyplinarnym, czy decyzja należy do kierownika naszej jednostki?
 

Odpowiedź

Tryb odpowiedzialności pracownika uzależniony będzie od zajmowanego przez niego stanowiska. Pracownik zatrudniony na stanowisku urzędniczym i kierowniczym urzędniczym zostanie zwolniony z pracy na podstawie ustawy o pracownikach samorządowych. Do pracownika zatrudnionego na innym stanowisku zastosowanie znajdą ogólne przepisy Kodeksu pracy.

Uzasadnienie

Ustawa o pracownika samorządowych wskazuje, że w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe, pracownik samorządowy zostaje odwołany lub rozwiązuje się z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem.

Przepis ten dotyczy: zastępcy wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty, wicestarosty, członka zarządu powiatu, marszałka województwa, wicemarszałka województwa, członka zarządu województwa, skarbnika gminy, skarbnika powiatu, skarbnika województwa, sekretarza gminy, sekretarza powiatu, sekretarza województwa, przewodniczącego zarządu związku jednostek samorządu terytorialnego, członka zarządu związku jednostek samorządu terytorialnego, burmistrza dzielnicy m.st. Warszawy, zastępcy burmistrza dzielnicy m.st. Warszawy, członka zarządu dzielnicy m.st. Warszawy lub pracownika samorządowego zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na stanowisku urzędniczym.

Odwołania lub rozwiązania umowy dokonuje właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego lub związku jednostek samorządu terytorialnego albo podmiot wykonujący czynności z zakresu prawa pracy, najpóźniej po upływie miesiąca od dnia, w którym uzyskał informację o fakcie prawomocnego skazania. 

Oznacza to, że prawomocne skazanie ww. pracowników w okresie zatrudnienia nie może skutkować zwolnieniem dyscyplinarnym, tj. rozwiązaniem stosunku pracy bez wypowiedzenia. Pracownicy samorządowi są szczególną grupą zawodową, do której w pierwszej kolejności stosuje się przepisy ustawy o pracownikach samorządowych. Dopiero w sytuacjach w tej ustawie nieuregulowanych, zastosowanie znajdują przepisy kodeksu pracy.
Inny tryb postępowania będzie dotyczył zatem pracowników samorządowych zatrudnionych na stanowiskach innych niż urzędnicze i kierownicze urzędnicze. Przepisy ustawy o pracownikach samorządowych nie regulują kwestii odpowiedzialności tych pracowników w przypadku skazania za przestępstwo. Dlatego też, do takich pracowników będą miały zastosowanie przepisy Kodeksu pracy. W razie popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem, pracodawca może rozwiązać stosunek bez wypowiedzenia z winy pracownika. Rozwiązanie umowy nie może jednak nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. Zdaniem SN, w razie popełnienia przez pracownika przestępstwa miesięczny termin z art. 52 § 2 k.p. rozpoczyna bieg od dnia uzyskania przez pracodawcę wiadomości o wydaniu prawomocnego wyroku skazującego, choćby już wcześniej upłynął miesięczny termin liczony od dnia uzyskania przez pracodawcę wiadomości o popełnieniu przestępstwa (wyrok SN z 25 lipca 2018 r., sygn. akt I PK 207/17).

Rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z winy pracownika może nastąpić niezależnie od tego, czy popełnił on przestępstwo na szkodę pracodawcy, czy też osoby trzeciej oraz czy szkoda pozostaje w związku z pracą, jeżeli przestępstwo – popełnione w czasie trwania umowy o pracę – uniemożliwia dalsze zatrudnianie pracownika na zajmowanym stanowisku.

 

Podstawa prawna: art. 6a ustawy z 21 listopada o pracownikach samorządowych (tekst jednolity Dz.U. z 2019 r. poz. 1282); art. 52 §1 pkt 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 1320).

Przypisy