Jakie zmiany wprowadza reforma emerytalna od 1 października 2017 roku

Najważniejszą ze zmian, jakie wprowadzi od 1 października b.r. ustawa z 16 listopada 2016 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa z 16 listopada 2016 r.) jest oczywiście powrót do powszechnego wieku emerytalnego obowiązującego przed 2013 r. Nowe lub zmienione regulacje pojawią się jednak również w wielu innych obszarach systemu. Nowością będzie wprowadzenie dla kobiet – członkiń OFE możliwości przeliczenia, na ich wniosek, emerytury z uwzględnieniem środków zgromadzonych w II filarze. Na reformie zyskają również kobiety, które nie wypracowały podwyższonego dotychczas stażu wymaganego do ustalenia najniższej emerytury, a mają co najmniej 20 – letni okres składkowy i nieskładkowy. Pomimo obniżenia wieku emerytalnego nauczyciele zachowają w tym i następnym roku szkolnym możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę przewidzianą w Karcie Nauczyciela.

Jedną z niewielu niekorzystnych dla świadczeniobiorców zmian, jakie wprowadzi wspomniana nowelizacja będzie likwidacja emerytury częściowej, choć osoby, które przed wejściem jej w życie spełniły wszystkie wymagane warunki, będą jeszcze mogły uzyskać to świadczenie.

1. Na emeryturę w obniżonym wieku

Od 1 października 2017 r. nastąpi powrót do powszechnego wieku emerytalnego obowiązującego do końca 2012 r., tj. 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Przypomnijmy, że na mocy nowelizacji ustawy o emeryturach i rentach z FUS z 11 maja 2012 r. wiek ten był stopniowo podwyższany (o 1 miesiąc za każdy kwartał urodzenia później) - dla kobiet urodzonych po 31 grudnia 1952 r. oraz dla mężczyzn urodzonych po 31 grudnia 1947 r. Docelowo powszechny wiek emerytalny miał wynosić 67 lat bez względu na płeć. Tak się jednak nie stanie, gdyż przepisy przewidujące stopniowe podwyższanie powszechnego wieku emerytalnego przestaną obowiązywać z końcem września 2017 r.

Możliwość przejścia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym uzyskają przede wszystkim te osoby, które wiek ten ukończą po wejściu w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. Taka możliwość będzie też jednak dotyczyła i osób, które wiek 60 lat dla kobiet lub 65 lat dla mężczyzn osiągnęły w czasie, gdy obowiązywał wiek emerytalny odpowiednio podwyższony (tj. po 31 grudnia 2012 r., a przed 1 października 2017 r.). Na emeryturę powszechną przejdą po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, o ile nie mają jeszcze przyznanej emerytury z tytułu ukończenia tego podwyższonego wieku, gdyż dotychczas go nie ukończyły. Emerytura będzie im wówczas przysługiwała od miesiąca zgłoszenia wniosku o jej przyznanie i nie wcześniej niż od dnia wejścia w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. (tj. od 1 października 2017 r.).

Obniżenie wieku emerytalnego od 1 października 2017 r. nie zmieni natomiast sytuacji osób, które przed wejściem w życie nowych regulacji ukończyły podwyższony wiek emerytalny. Jeśli nie mają jeszcze przyznanej emerytury z tytułu ukończenia tego wieku, po zgłoszeniu wniosku o to świadczenie ZUS przyzna im taką emeryturę. Oznacza to, że osoby, które mają już ustalone prawo do emerytury w wieku emerytalnym podwyższonym nie mogą uzyskać drugiej emerytury (tym razem z tytułu ukończenia obniżonego wieku emerytalnego) i liczyć na wypłatę świadczenia korzystniejszego.

Przykład

Pani Maria urodziła się 15 października 1957 r. Podwyższony wiek emerytalny ustalony zgodnie z przepisami obowiązującymi do 30 września 2017 r. dla kobiet urodzonych w IV kwartale 1957 r. (61 lat i 8 miesięcy) ukończyłaby dopiero 15 czerwca 2019 r. Dzięki przepisom, które wejdą w życie od 1 października 2017 r. na emeryturę będzie mogła przejść już w październiku 2017 r., po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego obniżonego do 60 lat dla kobiet. Jeśli z wnioskiem o emeryturę wystąpi jeszcze w październiku b.r., ZUS przyzna jej to świadczenie od 15 października 2017 r. Gdy zgłosi wniosek później - uzyska prawo do emerytury od miesiąca zgłoszenia wniosku.

Przykład

Pan Marek urodził się 10 sierpnia 1952 r. Podwyższony wiek emerytalny ustalony zgodnie z przepisami obowiązującymi do 30 września 2017 r. dla mężczyzn urodzonych w III kwartale 1952 r. (66 lat i 7 miesięcy) ukończyłby dopiero 10 marca 2019 r. Dzięki przepisom, które wejdą w życie od 1 października 2017 r. na emeryturę będzie mógł przejść już w październiku 2017 r., gdyż w dniu wejścia w życie ustawy obniżającej wiek emerytalny dla mężczyzn do 65 lat, będzie już miał ukończony ten wiek (wiek ten osiągnął 10 sierpnia 2017 r.). Jeśli z wnioskiem o emeryturę wystąpi jeszcze w październiku br., ZUS przyzna mu to świadczenie od 1 października 2017 r., bez wyrównania za okres przypadający od ukończenia wieku 65 lat do dnia wejścia w życie nowych przepisów. Gdy zgłosi wniosek później - uzyska on prawo do emerytury od miesiąca zgłoszenia wniosku.

Przykład

Pani Anna urodziła się 15 grudnia 1955 r. Powszechny wiek emerytalny przewidziany dla kobiet urodzonych w IV kwartale 1955 r. (61 lat) ukończyła w grudniu 2016 r. Kilka dni później zgłosiła wniosek o emeryturę i ZUS przyznał to świadczenie od 15 grudnia 2016 r. W związku z wejściem w życie przepisów obniżających wiek emerytalny nie będzie mogła nabyć prawa do drugiej emerytury powszechnej - tym razem z tytułu ukończenia wieku 60 lat.

2. Nowe rozwiązania dla rencistów przechodzących na emeryturę

Obniżenie powszechnego wieku emerytalnego od 1 października 2017 r. wpłynie również w istotny sposób na sytuację osób uprawnionych do renty z tytułu niezdolności do pracy. Osoby te, po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego, przenoszone są z urzędu na emeryturę, tracąc jednocześnie prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Jeżeli w dniu osiągnięcia tego wieku renta jest zawieszona (np. z powodu osiągania przychodów), emerytura przyznawana jest z urzędu od dnia, od którego podjęta byłaby wypłata renty.

W związku z obniżeniem wieku emerytalnego od 1 października 2017 r. do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, co do zasady - po ukończeniu tego wieku ZUS będzie również przyznawał z urzędu emeryturę tym osobom, które pobierają rentę z tytułu niezdolności do pracy. Zasada ta będzie dotyczyła przede wszystkim tych rencistów, którzy uzyskają prawo do renty po 30 września 2017 roku.

Spośród osób uprawnionych do renty z tytułu niezdolności do pracy już w dniu wejścia w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. ZUS przyzna z urzędu emeryturę po ukończeniu wieku obniżonego do 60/65 lat wyłącznie tym, którzy prawo do renty mają przyznane na okres krótszy niż do osiągnięcia podwyższonego wieku emerytalnego, a tego wieku nie ukończyli przed 1 października 2017 r. Jeżeli pobierają rentę, to w zależności od tego, czy wiek 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna) osiągnęli przed 1 października 2017 r., czy później, ZUS zamieni im z urzędu pobieraną rentę na emeryturę odpowiednio od 1 października b.r. lub od dnia ukończenia tego wieku.

ZUS nie przyzna natomiast z urzędu emerytury z tytułu osiągnięcia obniżonego powszechnego wieku emerytalnego tym rencistom, którzy w dniu wejścia w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. (1 października 2017 r.) będą już mieli ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności przyznanej na okres co najmniej do osiągnięcia podwyższonego wieku emerytalnego obowiązującego do 30 września 2017 r. (nie mając przyznanego prawa do emerytury). Osoby te zachowają uprawnienia do tego świadczenia do dnia osiągnięcia tego wieku, chyba, że wcześniej utracą prawo do renty, np. w związku z ustaniem niezdolności do pracy. Od dnia osiągnięcia podwyższonego wieku emerytalnego ZUS przyzna im wówczas z urzędu emeryturę. Jeśli jednak będą chcieli uzyskać emeryturę wcześniej, wystarczy, że po ukończeniu wieku emerytalnego obniżonego do 60/65 lat zgłoszą wniosek o to świadczenie. Należy jednak podkreślić, że w określonych przypadkach może to być dla nich niekorzystne, gdyż wyliczona emerytura nie będzie wówczas korzystała z gwarancji pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy. Ponadto w celu jej pobierania konieczne będzie rozwiązanie stosunku pracy nawiązanego przed przejściem na emeryturę. Taki wymóg nie obowiązuje w przypadku emerytury przyznawanej z urzędu.

We wszystkich wskazanych przypadkach będzie miała zastosowanie dotychczasowa ogólna zasada, zgodnie z którą w razie zawieszenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy odpowiednio w dniu osiągnięcia wieku emerytalnego lub w dniu 1 października 2017r., ZUS przyzna z urzędu emeryturę od dnia, od którego zostałaby podjęta wypłata tej renty.

Przykład

Pan Roman urodził się 5 sierpnia 1952 r. Od 1 sierpnia 2014 r. jest uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy przyznanej do dnia ukończenia podwyższonego wieku emerytalnego, który dla mężczyzn urodzonych w III kwartale 1952 r. wynosi 66 lat i 7 miesięcy, tj. do 4 marca 2019 r. Obecnie pozostaje w zatrudnieniu w ramach stosunku pracy, uzyskując przychód w wysokości nieskutkującej zawieszeniem ani zmniejszeniem emerytury. Pomimo wejścia w życie ustawy obniżającej wiek emerytalny oraz ukończenia wieku 65 lat w sierpniu 2017 r. nie straci prawa do renty od 1 października 2017 r. Z tym dniem ZUS nie przyzna Panu Romanowi z urzędu emerytury. Aby uzyskać to świadczenie przed ukończeniem podwyższonego wieku emerytalnego, będzie musiał zgłosić wniosek o emeryturę. Świadczenie to zostanie ustalone bez zastosowania gwarancji dotychczas pobieranej renty i aby je pobierać będzie musiał rozwiązać stosunek pracy.

Przykład

Pani Anna (ur. 10 marca 1957 r.) pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy przyznaną do 31 lipca 2018 roku, tj. przed ukończeniem przez nią podwyższonego wieku emerytalnego, który osiągnęłaby dopiero 10 sierpnia 2018 r. (61 lat i 5 miesięcy). Nie ma ustalonego prawa do emerytury. W związku z obniżeniem od 1 października 2017 r. wieku emerytalnego dla kobiety do 60 lat ZUS przyzna jej z urzędu emeryturę od 1 października 2017 r., o ile w tym dniu nadal będzie pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy. Wymagany wiek pani Anna ukończyła bowiem 10 marca 2017 r.

3. Zmiany dla kobiet, które oszczędzały w OFE

Ustawa z 16 listopada 2016 roku wprowadzi również zmiany dla kobiet oszczędzających w II filarze emerytalnym, które zgromadziły na subkoncie w ZUS odpowiednią kwotę środków (nie niższą niż 20 – krotność dodatku pielęgnacyjnego). Przypomnijmy, że kobietom tym, wraz z emeryturą z I filaru (z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego) ZUS przyznaje okresową emeryturę kapitałową.

Okresowa emerytura kapitałowa przysługuje do czasu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego przewidzianego dla mężczyzny. Obecnie, do 30 września 2017 r. jest to odpowiednio podwyższony wiek emerytalny przewidziany dla mężczyzny urodzonego w tym samym roku i kwartale co kobieta. Po wejściu w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. przyznana okresowa emerytura kapitałowa będzie przysługiwała do ukończenia obniżonego wieku emerytalnego przewidzianego dla mężczyzn (65 lat). Wraz z ukończeniem tego wieku środki, które pozostały na subkoncie danej osoby zostaną uwzględnione w wysokości emerytury z I filaru, która zostanie na nowo obliczona od dnia ustania prawa do okresowej emerytury kapitałowej.

Powyższa zasada nie będzie miała natomiast zastosowania do kobiet, które prawo do okresowej emerytury kapitałowej uzyskały lub uzyskają w czasie obowiązywania podwyższonego wieku emerytalnego, a więc do końca września br.

Na podstawie przepisów przejściowych zawartych w ustawie z 16 listopada 2016 r. zachowają one prawo do tego świadczenia do czasu ukończenia wskazanego wieku, chyba, że wcześniej prawo to wygaśnie z innych powodów (np. w wyniku wyczerpania środków na subkoncie). Przepisy te stworzyły im jednocześnie możliwość wcześniejszego przeliczenia emerytury z FUS (z I filaru) z uwzględnieniem środków pozostałych na subkoncie, jeżeli z wnioskiem o takie przeliczenie wystąpią przed ukończeniem podwyższonego przewidzianego dla mężczyzn ,,męskiego” wieku emerytalnego. Zostaną w niej uwzględnione środki zgromadzone na subkoncie, z których była obliczona okresowa emerytura kapitałowa, składki emerytalne zgromadzone na koncie, w tym również te po przyznaniu emerytury i oczywiście kapitał początkowy. Wszystkie te składniki zostaną zwaloryzowane, a ich suma zostanie podzielona przez średnie dalsze trwanie życia, właściwe dla wieku, w którym został zgłoszony wspomniany wniosek. W takim przypadku prawo do okresowej emerytury kapitałowej ustanie z dniem, od którego zostanie przeliczona emerytura z FUS.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że kobietom, które nie skorzystają z możliwości zgłoszenia wspomnianego wniosku przed ukończeniem ,,męskiego” podwyższonego wieku emerytalnego, ZUS z urzędu przeliczy emeryturę z I filaru po ukończeniu tego wieku.

4. Likwidacja emerytury częściowej z zachowaniem praw nabytych

Wraz z obniżeniem wieku emerytalnego do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn z polskiego systemu emerytalnego zostanie usunięta emerytura częściowa, przysługująca osobom z długim stażem ubezpieczeniowym, które ukończyły wiek 62 lata (kobieta) i 65 lat (mężczyzna), a nie osiągnęły jeszcze podwyższonego wieku emerytalnego. W praktyce świadczenie to mogli uzyskać wyłącznie mężczyźni. W związku z obniżeniem wieku emerytalnego do 65 lat, ustawodawca uznał, że nie jest uzasadnione funkcjonowanie w systemie emerytalnym drugiego świadczenia z takim samym warunkiem wieku jak przy emeryturze powszechnej. Mężczyźni, którzy zamierzali przejść na emeryturę częściową, uzyskają emeryturę w wieku powszechnym. Będzie to pełna emerytura, ale by ją pobierać będą musieli rozwiązać stosunek pracy (czego nie musieliby robić, aby pobierać emeryturę częściową).

Należy jednak podkreślić, że na mocy przepisów przejściowych do ustawy z 16 listopada 2016 r. - wszyscy ci, którym emerytura częściowa została (lub zostanie) przyznana przed wejściem jej w życie (tj. przed 1 października 2017r .) zachowają prawo do tego świadczenia do czasu przejścia na pełną emeryturę. Co więcej, wszyscy, którzy spełnili warunki wymagane do przyznania emerytury częściowej do czasu wejścia w życie ustawy z 16 listopada 2016 r., a przed 1 października 2017 r. nie zgłoszą wniosku o to świadczenie, będą mogli liczyć na jej przyznanie przez ZUS, o ile wniosek ten zgłoszą przed ukończeniem właściwego dla nich podwyższonego wieku emerytalnego obowiązującego do 30 września 2017 r.

Obniżenie wieku nie przeszkodzi w uzyskaniu emerytury z Karty Nauczyciela

Wejście w życie przepisów obniżających wiek emerytalny do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn mogłoby być niekorzystne dla tych nauczycieli, którzy na wcześniejszą emeryturę przewidzianą w art. 88 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (dalej: Karta Nauczyciela) planowali przejść w najbliższym czasie Zasadą jest bowiem, że emeryturę tę (ustalaną według tzw. starych zasad) mogą oni uzyskać tylko do czasu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego (po osiągnięciu którego ZUS może im przyznać już tylko emeryturę ustalaną według nowych zasad). Z tych właśnie powodów, w ustawie z 16 listopada 2016 r. znalazł się przepis wydłużający możliwość przejścia na omawianą emeryturę dla nauczycieli urodzonych po 31 grudnia 1948 r. Na jego podstawie ZUS przyzna im to świadczenie, jeśli:

• do 31 grudnia 2008 r. spełnili warunki stażowe określone w art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela (tj. udowodnili co najmniej 30 – letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym minimum 20 lat wykonywania pracy nauczycielskiej co najmniej w połowie obowiązującego wymiaru zajęć lub - w przypadku nauczycieli szkół, placówek i zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich - co najmniej 25–letniego okresu składkowego i nieskładkowego, w tym nie mniej, niż 20 lat wykonywania zatrudnienia w szkolnictwie specjalnym) oraz

• przed dniem wejścia w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. (1 października 2017 r.) nie osiągnęli podwyższonego wieku emerytalnego obowiązującego do 30 września 2017 r., ale osiągnęli wiek wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, albo wiek ten osiągną od dnia wejścia w życie tej ustawy do 31 sierpnia 2018 r. oraz

• rozwiążą na swój wniosek stosunek pracy albo stosunek ten ulegnie rozwiązaniu lub wygaśnięciu w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1, 5c i 7 Karty Nauczyciela (bądź w okolicznościach określonych w art. 225 ust. 1, 6, 7 i 10 ustawy z 14 grudnia 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe) oraz

• zgłoszą wniosek o emeryturę do 31 sierpnia 2018 r.

Należy podkreślić, że wskazana możliwość ubiegania się o wcześniejszą emeryturę pomimo ukończenia obniżonego wieku emerytalnego będzie dotyczyła wyłącznie emerytury przysługującej na podstawie Karty Nauczyciela. Oznacza to, że wraz z wejściem w życie ustawy z 16 listopada 2016 r. uzyskanie wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługującej na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (w tym również dla nauczycieli) będzie możliwe wyłącznie w przypadku zgłoszenia wniosku o jej przyznanie przed ukończeniem wieku emerytalnego obniżonego do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.

5. Obniżony staż do minimalnej emerytury

Od 1 października 2017 r., na mocy ustawy z 16 listopada 2016 r., nastąpi również powrót do obowiązującego przed 1 stycznia 2013 r. stażu składkowego i nieskładkowego wymaganego od kobiet do podwyższenia emerytury do kwoty najniższego świadczenia. Na podstawie nowelizacji ustawy o emeryturach i rentach z FUS z 11 maja 2012 r. staż ten był wydłużany dla kobiet kończących w kolejnych latach powszechny wiek emerytalny i docelowo miał być równy okresowi składkowemu i nieskładkowemu wymaganemu od mężczyzn (25 lat). Przykładowo, dla kobiet, które wiek ten ukończyły w latach 2016 - 2017 wymagany staż ubezpieczeniowy wynosi 22 lata. Od 1 października 2017 r., staż ten ma wynosić ponownie 20 lat, niezależnie od roku, w którym zostanie osiągnięty powszechny wiek emerytalny.

Kobiety, które przeszły na emeryturę w latach 2014-2017 nie mając stażu ubezpieczeniowego wymaganego do podwyższenia emerytury do kwoty najniższego świadczenia, w wyniku wejścia w życie ustawy z 16 listopada 2016r. mogą liczyć na to, że ZUS z urzędu podwyższy im emeryturę do gwarantowanego minimum, o ile będą miały co najmniej 20 – letni okres składkowy i nieskładkowy.

6. Złożenie wniosku wraz z wymaganymi dokumentami

Osoby, które zamierzają skorzystać z możliwości przejścia na emeryturę w związku z regulacjami, które wprowadzi od 1 października 2017 r. ustawa z 16 listopada 2016 r., podobnie jak wszystkie inne osoby zainteresowane przyznaniem emerytury, muszą zgłosić wniosek o to świadczenie. Najlepiej, gdy w tym celu skorzystają z formularza przygotowanego przez ZUS (symbol ,,EMP”), którego wypełnienie pozwoli na przekazanie do ZUS wszystkich danych niezbędnych do przyznania świadczenia oraz ustalenia prawidłowej jego wysokości. Do wniosku powinny być dołączone odpowiednie dokumenty, w zależności od tego, o jaką emeryturę ubiega się wnioskodawca.

Jeżeli wnioskuje on o emeryturę powszechną ustalaną według nowych zasad (a więc o świadczenie, które wiele osób będzie mogło uzyskać od 1 października 2017 r. w związku z wejściem w życie przepisów obniżających wiek emerytalny), katalog dokumentów, jakie należy dołączyć do wniosku uzależniony jest głównie od tego, czy ma on ustalony kapitał początkowy w przypadku, gdy podlegał ubezpieczeniom przed 1 stycznia 1999 r.

Jeśli kapitał początkowy nie został jeszcze ustalony, wnioskodawca musi dołączyć dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe przypadające przed 1 stycznia 1999 r. (świadectwa pracy, zaświadczenia, legitymacje ubezpieczeniowe zawierające odpowiednie wpisy), a także dokumenty potwierdzające wysokość wynagrodzeń uzyskiwanych w poszczególnych latach kariery zawodowej przypadających w tym okresie (zaświadczenia, legitymacje ubezpieczeniowe zawierające odpowiednie wpisy). Dokumenty potwierdzające uzyskiwane wynagrodzenia w latach przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o emeryturę powinny dołączyć do wniosku również te osoby, które wiek emerytalny ukończyły w latach 2009-2014 i tym samym mają prawo do obliczenia emerytury według tzw. mieszanych zasad.

Osoby, które do końca 2008 r. przepracowały co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a nie przeszły dotychczas na wcześniejszą emeryturę lub na emeryturę pomostową, do wniosku o nową emeryturę powinny również dołączyć dokumenty (świadectwa pracy, zaświadczenia) potwierdzające wykonywanie takiego zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Dokumenty te potrzebne są do ustalenia rekompensaty z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (dodatku do kapitału początkowego i tym samym zwiększenia (niekiedy w sposób znaczny) wysokości emerytury obliczonej według nowych zasad, przyznanej po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego.

Reasumując, można stwierdzić, że osoby, które mają ustalony kapitał początkowy, nie przepracowały do końca 2008 r. co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz nie mają prawa do obliczenia emerytury według tzw. mieszanych zasad, do wniosku o emeryturę powszechną obliczaną na nowych zasadach nie muszą dołączać dokumentów potwierdzających staż ubezpieczeniowy oraz wynagrodzenia uzyskiwane na przestrzeni kariery zawodowej.

Piotr Kruszalski

Podstawa prawna: art. 1 oraz art. 17 - 22 ustawy z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (tekst jednolity: Dz. U. z 2017r. poz. 38); art. 88 ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 1189), art. 15, art. 24-27, art. 53, art. 116-117 i art. 183 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1383); § 3-4 oraz § 21-22 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. Nr 237, poz. 1412).