0
1025
Pracownik od 1 do 13 marca 2019 r. pracował w Polsce, a od 14 do 31 marca na podstawie oddelegowania – w Czechach. W marcu uzyskał przychód za pracę w Polsce – 2045 zł, za pracę za granicą 700 euro co w przeliczeniu na złote wyniosło 3009,44 zł. Jak prawidłowo wyznaczyć podstawę wymiaru składek za marzec ?
ODPOWIEDŹ
Łączny przychód w marcu wyniósł 5 054,44 zł. Oznacza to, że po odliczeniu równowartości diet za dobę podróży do Czech przychód jest niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, a zatem podstawa wymiaru wynosi 4765 zł.
UZASADNIENIE
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:
-
wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
-
zasiłków z ubezpieczeń społecznych
-
przychodów zwolnionych z oskładkowania na podstawie tzw. rozporządzenia składkowego
Zwolniona jest część wynagrodzenia pracowników, których przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. W 2019 r. wynosi ono 4765 zł.
Zwolnienie ma więc zastosowanie tylko wtedy, gdy przychód pracownika za dany miesiąc – zarówno uzyskany za pracę w Polsce jak za granicą – jest wyższy niż przeciętne krajowe wynagrodzenie. Jeżeli przychód pracownika nie przekracza tego przeciętnego wynagrodzenia, zwolnienie nie przysługuje. Wtedy podstawę wymiaru składek ustala się na zasadach ogólnych czyli od faktycznego przychodu.
Jeśli przychód jest jednak wyższy, to po odjęciu równowartości diet za dni pobytu za granicą, należy dokonać porównania do kwoty przeciętnego wynagrodzenia, przy czym przy dokonywaniu tego porównania nie można zmniejszać kwoty przeciętnego wynagrodzenia, odpowiednio do okresu przebywania za granicą, gdy pracownik pracował poza krajem przez część miesiąca.
Jeśli po odliczeniu diet przychód jest niższy niż przeciętne wynagrodzenie, jako podstawę wymiaru składek przyjmuje się to przeciętne wynagrodzenie.
W opisanym przypadku przychód pracownika przewyższył kwotę graniczną (5054,44 zł > 4765 zł), wobec tego można odliczyć diety:
18 dni pobytu w Czechach w marcu x 41 euro (czeska dieta do dobę) x 4,2992 zł (przyjęty kurs średni NBP) = 3172,81 zł
5054,44 zł – 3172,81 zł = 1 881,63 zł < 4765 zł
Podstawa wymiaru składek na ZUS za marzec wynosi 4765 zł.
Podstawa prawna: § 1, § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1949)
