ODPOWIEDŹ
W zadaniowym systemie czasu pracy niedopuszczalne jest zlecanie zadań na bieżąco każdego dnia. Zadania powinny zostać określone z co najmniej kilkudniowym wyprzedzeniem, a jeżeli są to zadania stałe, można je zamieścić bezpośrednio w umowie o pracę. Przepisy nie określają czasu, jaki należy wyznaczyć na realizację zadania w takim systemie czasu pracy.
UZASADNIENIE
W systemie tym pracodawca w porozumieniu z pracownikiem ustala czas niezbędny na wykonanie zleconych pracownikowi zadań. Wymiar zadań zleconych do wykonania w ramach zadaniowego czasu pracy powinien być określony tak, aby pracownik, przy dochowaniu zwykłej w danych okolicznościach staranności i sumienności, mógł je wykonać w ramach 8-godzinnej dobowej i przeciętnie 40-godzinnej tygodniowej normy czasu pracy (art. 129 k.p.).
Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129 k.p.
Ustalenie zadań należy do kompetencji pracodawcy. Wyznaczone zadania powinny być obiektywnie możliwe do wykonania w ramach takiego czasu, ale już ich realizacja będzie uzależniona od starań i zdolności pracownika. Pracownik, którego czas pracy jest mierzony zadaniami, ma swobodę w organizowaniu swego czasu pracy. Nie zmienia to jednak faktu, że musi on wykonać zadania w określonym czasie.
WAŻNE: Zadaniowy czas pracy nie zmienia istoty stosunku pracy, polegającej na podporządkowaniu pracownika poleceniom pracodawcy do wykonywania pracy określonego rodzaju pod kierownictwem pracodawcy w czasie i miejscu przez niego wyznaczonym.
Może się zdarzyć, że pracownik otrzyma do wykonania zadanie, które jest niemożliwe do wykonania w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129 k.p. W takim przypadku pracownikowi przysługuje roszczenie o ustalenie wynagrodzenia odpowiadającego wykonanej pracy.
Pamiętać należy, że zastosowanie zadaniowego systemu czasu pracy jest dopuszczalne w przypadkach, gdy jest to uzasadnione rodzajem wykonywanej pracy, organizacją pracy lub miejscem jej wykonywania (art. 140 k.p.).
Zadaniowy czas pracy może być wprowadzony, gdy:
dla danej pracy co najmniej utrudnione jest precyzyjne określenie momentu jej rozpoczynania i zakończenia,
niemożliwa jest kontrola czasu poświęconego wykonywaniu pracy,
praca może być wykonywana poza normalnym rytmem funkcjonowania zakładu pracy,
wykonanie pracy zależy od zmiennych, trudnych do przewidzenia okoliczności i uwarunkowań,
zapotrzebowanie na daną pracę jest nierytmiczne,
decydującym czynnikiem do wykonania pracy jest indywidualne zaangażowanie pracownika, a nie fakt jego uczestnictwa w pracy zespołu,
i bezpośrednie podporządkowanie kierownictwu pracy.
W tym miejscu warto wspomnieć wyrok Sądu Najwyższego z 15 listopada 2006 r. (sygn. akt I PK 117/06, OSNP 2007/21–22/310), w uzdatnieniu którego SN wskazał, że w celu skutecznego wprowadzenia zadaniowego czasu pracy wymagane jest skonkretyzowanie zadań pracownika, przy czym chodzi tu nie tylko o zadanie realizowane w danym momencie, lecz także o zadanie realizowane
Anna Skoczek
Podstawa prawna: art. 129, art. 140 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 108).
