0
1007
Czy za brak przelewu na rachunek zfśs do 31 maja 2020 r. pracodawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności, jeśli przyczyną niewykonania tego obowiązku jest trudna sytuacja finansowa powstała wskutek koronawirusa?
ODPOWIEDŹ
Zasadniczo pracodawcy lub osobie odpowiedzialnej w jego imieniu grozi grzywna za brak wpłaty odpisów na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej: zfśs) lub jego nieterminowe wykonanie. Trudna sytuacja finansowa, której przyczyną jest wirus SARS – CoV – 2 może jednak przesądzić o nienakładaniu kary. Jej wyłączenie jest także możliwe na podstawie przepisów szczególnych, wprowadzanych ze względu na przeciwdziałanie koronawirusowi, jednak nie istniały one w czasie oddawania tego tekstu do druku.
UZASADNIENIE
Pracodawcy, którzy prowadzą zfśs obowiązkowo lub dobrowolnie, lecz stosują ustawowe terminy dokonywania wpłat na rachunek zfśs, muszą dokonać transferu odpisów podstawowych i fakultatywnych (zwiększeń) do 30 września danego roku kalendarzowego, z tym 75% ich wartości przelewają do 31 maja. Tak stanowi art. 6 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: ustawa zfśs). Za nieterminową realizację tego obowiązku lub jego niewykonanie grozi im kara grzywny. Dopuszczają się bowiem wykroczenia (art. 12a ustawy o zfśs).
WAŻNE: Grzywna za brak wpłaty 75% kwoty odpisów do 31 maja wynosi od 20 zł do 5000 zł (art. 24 § 1 w zw. z art. 48 kodeksu wykroczeń).
Wnioski do sądu w sprawach niewykonywania przepisów ustawy zfśs lub ich naruszania przez pracodawcę albo osobę odpowiedzialną w jego imieniu składają inspektorzy pracy. Mogą też sami przeprowadzić postępowanie wyjaśniające i nałożyć mandat do 2000 zł, jeśli uznają, że taka kara jest wystarczająca (art. 95 § 3 w zw. art. 96 § 1a pkt 1 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia). Niewykluczone, że zarówno inspektorzy pracy, jak i sądy w ogóle odstąpią od zamiaru karania, kierując się okolicznościami łagodzącymi, do których można zaliczyć trudną sytuację finansową pracodawcy, będącą następstwem wirusa SARS-CoV-2.
Z drugiej jednak strony na niekorzyść pracodawcy może zostać zaliczone brak podjęcia działań zmierzających do obniżenia wysokości odpisów lub zawieszenia/całkowitej likwidacji działalności zfśs. Takie możliwości przewidują art. 3 ust. 3-3b i art. 4 ust. 1-2 ustawy zfśs. Pracodawca mógł i nadal może z nich skorzystać, nie czekając na realizację rządowych zapowiedzi o zawieszeniu obowiązków wynikających z ustawy zfśs na czas stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii koronawirusa, które w chwili oddawania tego tekstu do druku nie były zrealizowane. Gdyby plany rządu się ziściły, karanie za brak wpłaty odpisów do 31 maja 2020 r. nie wchodzi w rachubę.
WAŻNE: W momencie oddawania tego materiału do druku trwały prace nad tzw. tarczą antykryzową 4.0, która umożliwia zawieszenie obowiązków wynikających z ustawy zfśs w okresie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii koronawirusa. Zawieszenie ma dotyczyć tworzenia lub funkcjonowania zfśs, dokonywania odpisu podstawowego, wypłaty świadczeń urlopowych. Musi mieć formę porozumienia ze związkami zawodowymi, jeśli działają one u pracodawcy.
Podstawa prawna: art. 6, art. 12a ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1352 z późn.zm.); art. 24 § 1, art. 33, art. 48 ustawy z 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 821 z póżn.zm.); art. 17 § 2, art. 95 § 3, art. 96 § 1a pkt 1 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (tekst jednolity: Dz.U. z 2020 r. poz. 729).
