Odejście od tego rozwiązania spowodowała opinia części powiatowych urzędów pracy, według której utrudniało ono aktywizowanie osób bez pracy, zwłaszcza tych dla których ustalono profil III (długotrwale bezrobotni). Nie oznacza to jednak rezygnacji z indywidualnego podejścia do bezrobotnego, dla którego będzie opracowywany Indywidulany Planu Działania (IPD), dostosowany do jego osobistej sytuacji (potrzeb i możliwości rozwoju).
W założeniach prowadzenie profilowania miało ułatwić powiatowym urzędom pracy wybór formy pomocy najlepiej odpowiadającej potrzebom bezrobotnego. Profile dotyczyły:
- pierwszy – bezrobotnych samodzielnych i aktywnych, wobec których w pierwszej kolejności należało stosować pośrednictwo pracy (pomoc w znalezieniu zatrudnienia),
- drugi – adresowany do mniej samodzielnych bezrobotnych, wymagających intensywniejszego wsparcia ze strony powiatowego urzędu pracy (wobec tej grupy urząd pracy mógł stosować wszystkie formy pomocy, z wyjątkiem Programu Aktywizacja i Integracja),
- trzeci – kolei dla bezrobotnych najbardziej oddalonych od rynku pracy(długotrwale pozostających bez pracy), zagrożonych wykluczeniem społecznym (wobec tej grupy powiatowy urząd pracy mógł – samodzielnie lub we współpracy z ośrodkiem pomocy społecznej – stosować wsparcie z obszaru aktywizacji zawodowej i integracji społecznej).
W praktyce osoby bezrobotne, dla których ustalono profil pomocy III, często nie miały możliwości skorzystania z instrumentów aktywizacji zawodowej (np. w ramach programu specjalnego), przewidzianych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Zdaniem urzędów pracy brak elastyczności w adresowaniu pomocy dla bezrobotnych negatywnie wpływał na ich aktywizację zawodową. Problem ten został także dostrzeżony m.in. przez Rzecznika Praw Obywatelskich i Najwyższą Izbę Kontroli. Ponadto, na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego od 15 czerwca 2019 r. przestanie obowiązywać rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie profilowania pomocy dla bezrobotnego (określono w nim sposób ustalania profilu pomocy oraz sposób postępowania w ramach tych profili). W rezultacie zrezygnowano w całości z przepisów o profilowaniu pomocy dla bezrobotnych.
Rezygnując z obowiązku ustalania profilu pomocy dla każdego bezrobotnego, wprowadzono możliwość korzystania przez powiatowe urzędy pracy z różnych form pomocy określonych w ustawie – bez ograniczeń wynikających z ustalonego dla bezrobotnego profilu pomocy. W praktyce rozwiązanie to ułatwi urzędom pracy stosowanie form pomocy określonych w ustawie, w tym usługi pośrednictwa pracy. Dla pracodawców będzie to oznaczać większe szanse na znalezienie odpowiedniego kandydata do pracy, a dla bezrobotnego szybsze wejście na rynek pracy.