Korekta błędu kodu literowego w zaświadczeniu lekarskim

Odpowiedź

Pracownica powinna zgłosić się do lekarza, który wystawił elektroniczne zwolnienie lekarskie. Lekarz w ciągu 3 dni roboczych od dnia ustalenia błędu w zwolnieniu lekarskim albo otrzymania o nim informacji stwierdza nieważność wystawionego zaświadczenia lekarskiego e–ZLA i przekazuje elektronicznie do ZUS.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie później niż następnego dnia po dniu otrzymania informacji o stwierdzeniu nieważności zaświadczenia lekarskiego e–ZLA, w którym został popełniony błąd (albo informacji o stwierdzeniu nieważności zaświadczenia lekarskiego e–ZLA, w którym został popełniony błąd oraz nowego zaświadczenia lekarskiego e–ZLA) udostępnia bezpłatnie na profilu PUE płatnika składek:

• informację o stwierdzeniu nieważności zaświadczenia lekarskiego e–ZLA, w którym został popełniony błąd, płatnikowi składek wskazanemu w zaświadczeniu lekarskim e–ZLA, w którym został popełniony błąd,
• nowe zaświadczenie lekarskie e–ZLA (bez podawania numeru statystycznego choroby) płatnikowi składek wskazanemu w nowym zaświadczeniu lekarskim e–ZLA.

Przy ustalaniu, czy e–ZLA wydane w miejsce zaświadczenia lekarskiego, w którym został popełniony błąd zostało wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, brana jest pod uwagę data wystawienia zaświadczenia lekarskiego e–ZLA, w którym został popełniony błąd.
Jeżeli błąd w zaświadczeniu lekarskim ma wpływ na prawo do zasiłku (np. dotyczy okresu niezdolności do pracy) lub jego wysokość (np. błędnie został wpisany okres pobytu w szpitalu czy kod literowy), ZUS z urzędu wydaje decyzję o braku prawa do zasiłku lub o zmianie jego wysokości.
W przypadku gdy do wypłaty zasiłku zobowiązany jest płatnik składek, decyzja dotycząca prawa do zasiłku lub zmiany jego wysokości, jest wydawana na wniosek ubezpieczonego lub płatnika składek.
Zatem, dopiero po otrzymaniu z ZUS nowego zaświadczenia pracodawca może wypłacić pracownicy 100 % zasiłku chorobowego.

Uzasadnienie

Przy ustalaniu prawa do zasiłków i ich wysokości dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo konieczność osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny są zaświadczenia lekarskie. 
Jednakże, przewidywaną datę porodu określa zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku, datę porodu zaś dokumentuje się skróconym odpisem aktu urodzenia dziecka.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, zwanych dalej „zaświadczeniem lekarskim”, lekarza, lekarza dentystę, felczera lub starszego felczera, zwanych dalej „wystawiającym zaświadczenie lekarskie”, po złożeniu, w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego, podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na elektroniczną skrzynkę podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: elektroniczna skrzynka podawcza Zakładu Ubezpieczeń Społecznych) utworzoną zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z  17  utego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy i przepisów o ochronie danych osobowych.

Wystawiający zaświadczenie lekarskie przekazuje zaświadczenie lekarskie na elektroniczną skrzynkę podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zaświadczenie lekarskie zawiera:

1. identyfikator i datę wystawienia zaświadczenia lekarskiego;
2. dane ubezpieczonego: pierwsze imię, nazwisko, numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany dalej „numerem PESEL”, albo serię i numer paszportu i datę urodzenia, jeżeli nie nadano numeru PESEL, oraz adres miejsca pobytu ubezpieczonego w czasie trwania niezdolności do pracy;
3. dane płatnika składek: numer identyfikacji podatkowej, zwany dalej „NIP”, lub numer PESEL albo serię i numer paszportu, jeżeli nie ma obowiązku posługiwania się NIP i nie nadano numeru PESEL, oraz rodzaj identyfikatora płatnika składek;
4. imię, nazwisko i numer prawa wykonywania zawodu wystawiającego zaświadczenie lekarskie oraz adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych;
5. okres orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, w tym okres pobytu w szpitalu;
6. informacje o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub jego wysokość, podane z zastosowaniem kodów literowych, 
7. wskazania lekarskie – odpowiednio: chory powinien leżeć albo chory może chodzić;
8. okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny, datę urodzenia tego członka rodziny i stopień jego pokrewieństwa lub powinowactwa z ubezpieczonym;
9. numer statystyczny choroby ubezpieczonego ustalony według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych;
10. oznaczenie instytucji, w której ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia.

Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne lub o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny:

1. następuje po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub chorego członka rodziny;
2. jest dokumentowane w dokumentacji medycznej na zasadach określonych w ustawie z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

W zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne informacje o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub jego wysokość podaje się z zastosowaniem następujących kodów literowych:

1. kod A – oznacza niezdolność do pracy powstałą po przerwie nieprzekraczającej 60 dni – spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą;
2. kod B – oznacza niezdolność do pracy przypadającą w okresie ciąży;
3. kod C – oznacza niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu;
4. kod D – oznacza niezdolność do pracy spowodowaną gruźlicą;
5. kod E – oznacza niezdolność do pracy spowodowaną chorobą, o której mowa w art. 7 pkt 2.
    

W przypadku gdy w zaświadczeniu lekarskim został popełniony błąd, wystawiający zaświadczenie lekarskie, który wystawił zaświadczenie lekarskie, w którym został popełniony błąd, albo inny wystawiający zaświadczenie lekarskie, w terminie 3 dni roboczych od dnia stwierdzenia błędu lub otrzymania informacji o stwierdzeniu błędu, w szczególności od płatnika składek, ubezpieczonego lub Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przekazuje na elektroniczną skrzynkę podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, odpowiednio:

1. informację o stwierdzeniu nieważności zaświadczenia lekarskiego, w którym został popełniony błąd, albo
2. informację powyższą wraz z nowym zaświadczeniem lekarskim, zawierającą identyfikator i datę jego wystawienia oraz dane i informacje zawarte w zaświadczeniu lekarskim, w którym został popełniony błąd, po sprostowaniu tego błędu

– podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Podsumowując, błąd w zwolnieniu lekarskim związany z symbolem choroby w przypadku pracownicy w ciąży będzie miał wpływ na wysokość należnego jej zasiłku. Zatem, pracownica powinna zgłosić się do lekarza celem skorygowania błędu. 
Jeżeli płatnikiem zasiłku jest ZUS, to w takim przypadku ZUS wyda z urzędu wyda decyzję o zmianie wysokości zasiłku. W przypadku gdy do wypłaty zasiłku zobowiązany jest pracodawca, decyzja dotycząca zmiany wysokości zasiłku wydawana jest na wniosek ubezpieczonego lub płatnika składek. Niemniej jednak, po otrzymaniu z ZUS nowego zaświadczenia pracodawca może wypłacić pracownicy 100 % zasiłku chorobowego.

 

Podstawa prawna: rozdział 10–Dokumentowanie prawa do zasiłków i kontrola orzekania o czasowej niezdolności do pracy ustawy z 25 czerwca 1999 r. oświadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 645 z późn.zm.).