ODPOWIEDŹ
Pracownikowi przysługują dwa dni zwolnienia od pracy, płatnego według zasad stosowanych przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego. Jednak podstawę tego wynagrodzenia stanowi kwota uzyskana w miesiącu skorzystania ze zwolnienia, a nie z 3 miesięcy go poprzedzające.
UZASADNIENIE
Pracodawca ma obowiązek zwolnić pracownika od pracy, jeżeli obowiązek taki wynika z ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy i z przepisów wykonawczych do niego, a także z innych przepisów prawa. Jednym z takich zwolnień jest tzw. urlop okolicznościowy na czas obejmujący:
2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
Zwolnienie jest płatne. Przy ustalaniu wynagrodzenia stosuje się tu zasady obowiązujące przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy. Oznacza to, że zmienne wynagrodzenie - a takim jest akordowe - przyjmuje się w wysokości należnej w miesiącu bieżącym, w którym wystąpiło zwolnienie od pracy. Kwotę zarobku z tego miesiąca dzieli się przez liczbę godzin przepracowanych przez pracownika w tym miesiącu, a więc po pomniejszeniu obowiązkowego wymiar czasu pracy dla tego miesiąca o liczbę godzin zwolnienia od pracy. Otrzymaną stawkę godzinową należy pomnożyć przez liczbę godzin, które pracownik powinien był przepracować w czasie tego zwolnienia.
Załóżmy że zwolnienie w wymiarze 2 dni (czyli 16 godzin), miało miejsce w styczniu 2018 r., a za styczeń pracownik uzyskał 2487,30 zł. Wynagrodzenie za czas zwolnienia wynosi 261, 76 zł. Należy je wyliczyć w następujący sposób:
2487,30 zł : 152 godz. (168 godz. - 16 godz.) = 16,36 zł
16,36 zł x 16 godz. = 261,76 zł.
Izabela Nowacka
Specjalistka w zakresie ubezpieczeń społecznych
Podstawy prawne: § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 927); § 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r. poz. 1632).
