0
1138
Nasz pracownik został zatrudniony w sądzie na umowę o pracę na zastępstwo za pracownika, który przebywa na urlopie bezpłatnym. Umowa na zastępstwo, została zawarta na okres od 1 marca 2019 r. do 1 marca 2020 r., tj. na okres planowanej nieobecności pracownika. Czy za 2019 r. będziemy musieli naliczyć trzynastkę, skoro pracownik nie przepracuje pełnego roku kalendarzowego?
ODPOWIEDŹ
Pracownik będzie miał prawo do tzw. trzynastki za 2019 r. proporcjonalnie do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że przepracuje efektywnie do 31 grudnia 2019 r., tj. z wyłączeniem okresów np. niezdolności do pracy, przynajmniej 6 miesięcy.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 2 ust.1 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej, pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego.
Tak więc, nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego uzależnione jest od okresu przepracowanego u pracodawcy w danym roku. (zgodnie z art.3 ustawy z 12 grudnia 1997 r. trzynastka nie będzie przysługiwała pomimo przepracowania wymaganego okresu jeśli pracownik ma nieusprawiedliwioną nieobecności w pracy trwającą dłużej niż dwa dni, stawił się do pracy lub przebywał w niej w stanie nietrzeźwości; otrzymał karę dyscyplinarną wydalenia z pracy lub ze służby, rozwiązano z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy).
Ustalając okres zatrudnienia, należy przyjąć, że miesiąc pracy upływa w dniu bezpośrednio poprzedzającym dzień, który datą odpowiada dniowi, w którym pracownik został zatrudniony. Sposób ustalania terminów określonych w kodeksie cywilnym nie ma zastosowania do okresów, od których zależy nabycie uprawnień pracowniczych.
Prawo do trzynastki może - jak wyżej - przysługiwać do pełnej wysokości świadczenia, ale także proporcjonalnie. Skoro Państwa pracownik nie przepracuje pełnego roku kalendarzowego, może nabyć prawo do trzynastki w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że efektywnie przepracuje co najmniej 6 miesięcy. Tak stanowi art. 2 ust. 2 ustawy z 12 grudnia 1997 r. - pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
Jak wspomniano wcześniej, bardzo ważne jest, aby przy liczeniu okresów uprawniających do „trzynastki” nie stosować sposobu liczenia terminów określonych w Kodeksie cywilnym. Zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i zgodnie ze stanowiskiem Departamentu Prawa Pracy w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, zasady obliczania okresu pracy warunkującego nabycie uprawnień pracowniczych są zawarte w postanowieniach prawa pracy odbiegają od reguł prawa cywilnego. Dlatego też staż pracy obliczany w miesiącach i latach upływa w przeddzień dnia odpowiadającego liczbie dnia początkowego, a nie w dniu odpowiadającym liczbie lub nazwie dnia początkowego.
Ważne
Warunkiem uzyskania prawa do trzynastki jest przepracowanie przynajmniej 6 miesięcy w danym roku kalendarzowym. Do wyjaśnienia pozostaje nam jak rozumieć efektywnie przepracowane 6 miesięcy. Chodzi nie o samo pozostawanie w zatrudnieniu tj. trwanie umowy o pracę ale o obecność w pracy z uwzględnieniem urlopu wypoczynkowego który traktowany jest tak samo jak czas efektywnego świadczenia pracy.
Warto wspomnieć, że w pewnych przypadkach nawet 6 miesięcy efektywnej pracy w roku kalendarzowym nie jest niezbędne aby nabyć prawo do trzynastki, dotyczy to niektórych sytuacji i grup zawodowych. Należą do nich:
- nauczyciele, w tym akademiccy, z którymi nawiązano stosunek pracy w trakcie roku kalendarzowego, zgodnie z organizacją pracy szkoły,
- zatrudnieni do pracy sezonowej z umowami zawartymi na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące,
- powołani do czynnej służby wojskowej albo skierowani do służby zastępczej,
- osoby, z którymi rozwiązano stosunek pracy w związku z: przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne, przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem, likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy, likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją,
- osoby, które podjęły zatrudnienie: w wyniku przeniesienia służbowego, na podstawie powołania lub wyboru, w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy, w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jego reorganizacją, po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej,
- osoby korzystające z urlopów: wychowawczego, z urlopu macierzyńskiego, z dodatkowego urlopu macierzyńskiego, z urlopu ojcowskiego, z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, z dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dla poratowania zdrowia, do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego (dotyczy nauczycieli, w tym akademickich), rodzicielskiego, osoby, których stosunek pracy wygasł w związku z ich śmiercią.
Podstawa prawna: art.2, 3 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 1872).
