Konsekwencje wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem interwencyjnym

 

Pracownik interwencyjny a przepisy – odpowiedź

Zaznaczyć należy pracodawca w sprawie zatrudnienia pracownika interwencyjnego zawiera umowę z powiatowym urzędem pracy (dalej: PUP). U mowy tej wynikają warunki oraz zasady zatrudnienia pracownika interwencyjnego. Zatem, umowa z PUP o zatrudnieniu pracownika interwencyjnego dotyczy m.in. minimalnego okresu zatrudnienia po zakończeniu pracy interwencyjnej.

Z przepisów o promocji zatrudnienia wynika, że każde naruszenie ustalonych zasad zatrudniania pracowników interwencyjnych wiąże się z konsekwencjami albo zwrotów kwot wypłaconych przez pup albo wyrażeniem zgody na zagospodarowanie wakatu interwencyjnego nowym bezrobotnym. Oznacza to, że pracodawca zawiera umowę z pracownikiem na okres dofinansowania przez plus czas obowiązkowego zatrudnienia, np. 12 miesięcy + 6 miesięcy czyli na 18 miesięcy.            

Istnieje też taka ewentualność, że po rozwiązaniu umowy z pracownikiem interwencyjnym, PUP nie będzie miał osoby bezrobotnej do zagospodarowania tego wakatu wówczas pracodawca nie będzie musiał zwracać środków, które otrzymał od PUP. Zatem w przedstawionej sytuacji można zmienić umowę z PUP, w następstwie której można zatrudnić byłego pracownika interwencyjnego na swoich warunkach. Jednakże trzeba liczyć się z ww. konsekwencjami.

Służba przygotowawcza w administracji obejmuje pracowników służby cywilnej i jednostek samorządu terytorialnego. Ze służby przygotowawczej można zwolnic pracownika, ale z egzaminu kończącego służbę przygotowawcza nie można zwolnic. Oczywiście wymagane są formalności wynikające z ustaw czyli wniosek przełożonego o zwolnienie ze służby przygotowawczej.

 

Prace interwencyjne – co powinien wiedzieć pracownik?

Zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy „prace interwencyjne” oznaczają zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę, które nastąpiło w wyniku umowy zawartej ze starostą i ma na celu wsparcie bezrobotnych.

 

Starosta może dokonywać zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów z tytułu zatrudnienia na okres do 12 miesięcy skierowanych bezrobotnych, w ramach prac interwencyjnych, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia.

Jeżeli pracodawca bezpośrednio po zakończeniu prac interwencyjnych trwających co najmniej 6 miesięcy zatrudniał skierowanego bezrobotnego przez okres dalszych 6 miesięcy i po upływie tego okresu dalej go zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy, starosta może przyznać pracodawcy jednorazową refundację wynagrodzenia w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie wyższej jednak niż 150% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu spełnienia tego warunku.

Pracodawca jest obowiązany, stosownie do zawartej umowy, do utrzymania w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez okres 3 miesięcy po zakończeniu refundacji wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne. Niewywiązanie się z warunku lub naruszenie innych warunków umowy powoduje obowiązek zwrotu uzyskanej pomocy wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od całości uzyskanej pomocy od dnia otrzymania pierwszej refundacji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego, rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego w trakcie okresu objętego refundacją albo przed upływem okresu 3 miesięcy, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.

W przypadku odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca zwraca uzyskaną pomoc w całości wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pierwszej refundacji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. W przypadku braku możliwości skierowania bezrobotnego przez urząd pracy na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca nie zwraca uzyskanej pomocy za okres, w którym uprzednio skierowany bezrobotny pozostawał w zatrudnieniu.

Należy dodać, że pracodawca organizujący prace interwencyjne zawiera ze starostą umowę określającą m.in.:

• liczbę bezrobotnych oraz okres, na jaki zostaną zatrudnieni,

• rodzaj i  miejsce wykonywanych prac interwencyjnych oraz niezbędne lub pożądane kwalifikacje bezrobotnych,

• terminy i wysokość refundowanych z Funduszu Pracy przez starostę kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne.

 

Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w ramach prac interwencyjnych powinien obejmować okres refundacji wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne oraz okres 3 lub 6 miesięcy po zakończeniu refundacji. Pracodawca zawiera ze skierowanym bezrobotnym umowę o pracę na okres nie krótszy niż 9-miesięczny. Okres ten obejmuje 6-miesięczny okres refundacji wynagrodzeń i wymagany 3-miesięczny okres zatrudnienia przypadający po zakończeniu refundacji.

Należy zauważyć, że jeżeli okres zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych wynosi do 12 miesięcy w pełnym wymiarze etatu, z refundacją kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych, w wysokości uzgodnionej w umowie, to pracodawca ma obowiązek utrzymania w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez okres objęty refundacją wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne oraz przez okres 6 miesięcy po zakończeniu tej refundacji.

Ustanie stosunku pracy w okresie obowiązku utrzymania zatrudnienia może wiązać się ze zwrotem przez pracodawcę refundowanych kosztów wraz z odsetkami ustawowymi bądź przyjęciem innego bezrobotnego na to miejsce.

Trzeba zaznaczyć, że pracodawca ma obowiązek informowania starosty o każdym przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę ze skierowanym bezrobotnym oraz o zmianach w zawartej z bezrobotnym umowie o pracę.

Zauważyć trzeba, że pracodawca nie ma obowiązku zwracania uzyskanej pomocy w sytuacji gdy PUP nie ma możliwości skierowania innego bezrobotnego na zwolnione stanowisko pracy.

Jednakże wszystkie zasady rozliczeń z zatrudnienia pracownika interwencyjnego powinny być zawarte w umowie pomiędzy PUP a pracodawcą.

 

Służba przygotowawcza – co należy wiedzieć?

Pracownicy samorządowi oraz służby cywilnej w czasie trwania zawartej z nimi umowy o pracę na czas określony powinni odbyć służbę przygotowawczą. Celem służby jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika do należytego wykonywania obowiązków służbowych. Na umotywowany wniosek osoby kierującej komórką organizacyjną, w której pracownik jest zatrudniony, kierownik jednostki może zwolnić z obowiązku odbywania służby przygotowawczej pracownika, którego wiedz i umiejętności umożliwiając należyte wykonywanie obowiązków służbowych.

W przypadku pracowników służby cywilnej, na umotywowany wniosek kierownika danej komórki organizacyjnej dyrektor generalny może zwolnić z obowiązku odbywania służby przygotowawczej pracownika, którego wiedza lub umiejętności umożliwiają należyte wykonywanie obowiązków służbowych. Pracownik służby cywilnej, jak i pracownik samorządowy nie będą zwolnieni z egzaminu kończącego służbę przygotowawczą bowiem tylko pozytywny wynik egzaminu ze służby przygotowawczej jest warunkiem dalszego zatrudnienia pracownika.

 

Podstawa prawna: ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2018 roku poz. 1265); rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 24 czerwca 2014 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłacanych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz.U. z 2014 r. poz. 864); ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2018 r.  poz. 1260); ustawa z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (tekst jednolity: Dz.U. z  2018 r. poz. 1559).