0
804
Jeden z naszych pracowników przebywał na dobrowolnej kwarantannie, ponieważ jego dziecko zostało skierowane na kwarantannę z powodu wykrycia koronowirusa u jego kolegi z ławki szkolnej. Pracownik powiadomił zakład pracy, że przez 10 kolejnych dni będzie nieobecny z powodu podejrzenia zakażenie u jego syna. Ze względu na liczbę potencjalnych zakażonych sanepid nie był w stanie wydać stosownej decyzji. Czy w takiej sytuacji pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy?
Odpowiedź
Niestety bez decyzji sanepidu pracownikowi nie będzie należał się za czas kwarantanny zasiłek chorobowy. W tym celu pracownik powinien zwrócić się o wydanie decyzji przez sanepid.
Uzasadnienie
Państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny może, w drodze decyzji, nałożyć na osobę zakażoną lub chorą na chorobę zakaźną albo osobę podejrzaną o zakażenie lub chorobę zakaźną, lub osobę, która miała styczność ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego, w tym poddaniu się kwarantannie.
Kwarantanna to odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. W myśl art. 34 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi osoby, które były narażone na chorobę zakaźną lub pozostawały w styczności ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego, a nie wykazują objawów chorobowych, podlegają obowiązkowej kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu, jeżeli tak postanowią organy inspekcji sanitarnej przez okres nie dłuższy niż 21 dni, licząc od dnia następującego po ostatnim dniu odpowiednio narażenia albo styczności.
Jak wynika z przywołanych wcześniej przepisów inspektor sanitarny, by skierować daną osobę na kwarantannę, musi najpierw doręczyć jej decyzje w tym względzie. Proszę pamiętać, że kwarantannie jest poddawana osoba zdrowa, u która tylko potencjalnie może być zarażona. Dlatego tak istotne jest posiadanie przedmiotowej decyzji. To jest jedyny dowód, że pracownik musiał przebywać w domu, ponieważ osobie przebywającej na kwarantannie nie wydaje się zwolnienia lekarskiego.
Dlatego właśnie decyzja jest podstawową wypłaty zasiłku chorobowego, co wynika z treści art. 92 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu.
Podstawa prawna: art. 92 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 z późn.zm.); art. 5, art. 33 ustawy 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1239 z późn.zm.).
