Ustalanie okresu wypowiedzenia

ZATRUDNIANIE I ZWALNIANIE

Prowadzę gabinet dentystyczny i zatrudniam kilka osób personelu. Niestety z powodu epidemii musiałem zamknąć wszystkie gabinety. Dlatego rozważam zwolnienia kilu osób. Jedna z recepcjonistek była zatrudniona najpierw na okres próbny, po czy na czas określony , a obecnie na czas nieokreślony. Czy ustalając należny jej okres wypowiedzenia należy zsumować te wszystkie umowy, czy wystarczy brać pod uwagę czas trwania ostatniej umowy na czas nieokreślony?

Odpowiedź 

Okres wypowiedzenia zależy od stażu pracy pracownika u danego pracodawcy. Zgodnie z orzecznictwem celem ustalenia okresu wypowiedzenia należy zsumować wszystkie umowy o pracę, jakie dany pracodawca zawarł z pracownikiem, bez względu na rozdaj tych umów.

Uzasadnienie

Każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem, a jej  rozwiązanie następuje z upływem okresu wypowiedzenia. W myśl art. 36 Kodeksu pracy (dalej: k.p.) okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

  1. 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
  2. 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
  3. 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

Ważne

Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w zdaniu poprzednim, wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231 k.p,  a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika. 


Tak już wspomniałem sposób liczenia stażu pracy u tego samego pracodawcy w przypadku różnych rodzajów umów o pracę wskazał Sąd Najwyższy. Mianowicie w wyroku z 28 marca 2002 r. (sygn. I PKN 81/01) wskazano, że w świetle art. 36 § 1 k.p. „okres zatrudnienia u danego pracodawcy” w rozumieniu art. 36 § 1 k.p., to zatrudnienie na podstawie jednej umowy o pracę na czas nie określony, która jest rozwiązywana za wypowiedzeniem lub nieprzerwane (ciągłe) zatrudnienie u tego samego (danego) pracodawcy na podstawie kilku stosunków pracy. Okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy może być wliczony tylko na warunkach z art. 36 § 11 Kp. Poprzedni okres zatrudnienia u tego samego pracodawcy jest „okresem zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy” w rozumieniu art. 36 § 11 KP, jeżeli między nim, a nowym zatrudnieniem jest przerwa. Nie może być on wliczony na podstawie art. 36 § 11 k.p, co wyklucza równocześnie traktowanie go jako okresu zatrudnienia u danego pracodawcy w rozumieniu art. 36 § 1 k.p.
Rok później pojawiła się uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z  15 stycznia 2003 r.  III PZP 20/02, zgodnie z którą przy ustalaniu okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 36 § 1 KP) uwzględnia się wszystkie okresy zatrudnienia u tego samego (danego) pracodawcy.

 

Podstawa prawna:  art. 32, art. 36 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r, poz. 1040 z późn. zm.).

Przypisy