Potrzebujesz dodatkowych informacji? Sprawdź artykuł: Zajęcia wynagrodzenia w przypadku umowy o pracę i umowy zlecenia
ODPOWIEDŹ
Za stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy pracodawca ma prawo ukarać pracownika karą finansową w wysokości nieprzekraczającej jednej „dniówki”. Spożywanie alkoholu w pracy stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, tj. obowiązku przestrzegania przepisów, które gwarantują bezpieczne i higieniczne warunki pracy i może stanowić nawet przyczynę zwolnienia dyscyplinarnego.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 108 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, pracodawca może stosować karę upomnienia i nagany za to, że pracownik nie przestrzega ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. Dodatkowo za nieprzestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy szef może stosować karę pieniężną.
Chociaż naruszenie pracowników w opisanym przypadku nie budzi wątpliwości, to ważne aby podejmując decyzję o nałożeniu kary, umożliwić pracownikom wypowiedzenie się - często brak wysłuchania powoduje skuteczne odwołanie się przez pracownika do sądu. Świadczenie pracy w stanie nietrzeźwości jak wspomniano, jest poważnym, ciężkim naruszeniem obowiązków pracowniczych co jednak nie oznacza, że pracodawca musi od razu sięgnąć po środki ostateczne tj. rozwiązanie umowy o pracę – jak najbardziej można tutaj poprzestać na nałożeniu jednej z ww. kar. Nałożenie kary finansowej powinno być na tyle dotkliwe, żeby skutecznie zniechęcić pracowników do „świętowania” kolejnych imienin.
Kara pieniężna za jedno przekroczenie polegające na spożywaniu alkoholu w miejscu pracy, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego zatrudnionemu do wypłaty, np.:
Pracownik wynagradzany jest stawką miesięczną w wysokości 5000 zł.
W marcu 2019 r. pracodawca chce nałożyć karę 350 zł.
5000 zł : 168 godz. = 29,76 zł – stawka 1 godzinę pracy
29,76 zł x 8 godz. = 238,09 zł – stawka 1 dzień pracy.
Pracodawca nie może nałożyć kary za jedno przewinienie w wysokości 350 zł, a maksymalnie do 238,09 zł.
Podstawa prawna: art. 52 § 1 pkt 1, art. 108 i nast. ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
(tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 917 z późn.zm.).