ODPOWIEDŹ
Zależy to od długości przerwy między rozwiązaniem lub wygaśnięciem poprzedniego a nawiązaniem kolejnego stosunku pracy.
UZASADNIENIE
Jeżeli przerwa ta będzie dłuższa niż okres przechowywania dokumentacji pracowniczej przypadający po ustaniu zatrudnienia (ponad 10 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy ustał) – to pracodawca jest obowiązany utworzyć i prowadzić dla takiego pracownika nową dokumentację w sprawach związanych z jego kolejnym stosunkiem pracy oraz nowe akta osobowe. Jeżeli natomiast przerwa ta będzie krótsza niż okres przechowywania dokumentacji pracowniczej przypadający po ustaniu stosunku pracy (np. 5 lat) – to pracodawca kontynuuje prowadzenie dla takiego pracownika dotychczasowej dokumentacji pracowniczej.
W takim przypadku podstawowy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym kończący się najpóźniej stosunek pracy ustał. Należy podkreślić, że opisane sytuacje dotyczą stosunków pracy nawiązanych od dnia wejścia w życie ustawy, tj. od 1 stycznia 2019 r., a także przypadku, gdy w dniu wejścia w życie ustawy trwał poprzedni stosunek pracy danego pracownika, a pracodawca złożył za niego raport informacyjny.
W przypadku, gdy poprzedni stosunek pracy zakończył się przed dniem wejścia w życie ustawy – pracodawca nie ma możliwości kontunuowania prowadzenia dla takiego pracownika dokumentacji pracowniczej.
Podstawa prawna: ustawa z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dz.U. z 2018 r. poz. 357).
