ODPOWIEDŹ
Umowa o dzieło do swojej skuteczności wymaga cech autorskich wykonanego dzieła. Jeżeli zatem przedmiotem takich umów będzie wykonanie autorskich zadań, nic nie stoi na przeszkodzie, aby podstawą ich wykonania były umowy o dzieło.
Tak, firma może podpisywać umowy o dzieło z wykonawcami stosując 50% koszty uzyskania przychodów za takie dzieła, jak przygotowanie choreografii tanecznej, autorskiej inscenizacji muzycznej oraz przygotowanie autorskich gier i zabaw w języku angielskim.
UZASADNIENIE
Umowa o dzieło jest umową, która wymaga tzw. autorskiego wykonywania zadania. Możliwość rozliczania się z dziełobiorcą na podstawie umowy o dzieło zależy od charakteru wykonywanych zadań - każde z nich musi zawierać elementy autorskie, czyli musi stanowić odrębne „dzieło” wynikające z umowy.
Należy podkreślić, iż umowa o dzieło jest tzw. umową rezultatu. Wykonanie oznaczonego dzieła jest zwykle określonym procesem pracy lub twórczości o możliwym do wskazania momencie początkowym i końcowym, którego celem jest doprowadzenie do efektu (rezultatu) przyjętego przez strony w momencie zawierania umowy.
Dodatkowo, dzieło jest w każdym wypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje, natomiast ma powstać w przyszłości ściśle określonej. Przyszły rezultat stanowiący przedmiot umowy o dzieło musi być z góry przewidziany i określony w samej umowie.
Przedmiot umowy o dzieło może być określony w różny sposób i różny może być stopień dokładności tego określenia, pod warunkiem że nie budzi on wątpliwości, o jakie dzieło chodzi
Ponadto, dzieło powinno być oznaczone jako wykonane na zamówienie, a zatem odpowiadające osobistym potrzebom, upodobaniom czy wymaganiom zamawiającego.
Zdaniem Sądu Administracyjnego w Gdańsku, nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia się w żaden sposób od innych występujących na danym rynku rezultatów pracy materialnych bądź niematerialnych, gdyż wówczas zatraciłby się indywidualny charakter dzieła. Dzieło nie musi wprawdzie być czymś nowatorskim i niewystępującym jeszcze na rynku, jednak powinno posiadać charakterystyczne, wynikające z umowy cechy, umożliwiające zbadanie, czy dzieło zostało wykonane prawidłowo i zgodnie z indywidualnymi wymaganiami bądź upodobaniami zamawiającego (wyrok SA w Gdańsku z 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt III AUa 1651/12).
Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof), koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Dodatkowo, jak wynika z art. 22 ust. 9b updof, przepis ust. 9 pkt 3 ustawy stosuje się do przychodów uzyskiwanych m.in. z tytułu działalności:
twórczej w zakresie choreografii (ma to zastosowanie do przygotowania choreografii tanecznej),
artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii (ma to zastosowanie do przygotowania autorskiej inscenizacji muzycznej),
naukowo-dydaktycznej (ma to zastosowanie do przygotowania autorskich gier i zabaw w języku angielskim).
dr Magdalena Kasprzak
Radca prawny
Podstawa prawna: art. 627-629 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 459 z późn.zm.); art. 22 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 200).
