ODPOWIEDŹ
Nie, pracownik ma prawo korzystać z uprawnień przysługujących mu z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Dotyczy to również dowodzenia, że takie zachowanie miało miejsce. Skorzystanie przez pracownika z tego uprawnienia nie jest podstawą do rozwiązania z nim stosunku pracy. Wprowadzenie tajemnicy wynagrodzeń do przepisów wewnątrzzakładowych nie może ograniczać prawa pracownika w zakresie dochodzenia przez niego roszczeń z tego tytułu.
UZASADNIENIE
W opisanej sytuacji pracownik miał prawo ujawnić w postępowaniu sądowym wysokości wynagrodzenia koleżanki, ponieważ celem działania było udowodnienie istnienia naruszeń w zakresie prawa do jednakowego wynagrodzenia. Było to działanie niezbędne, aby wykazać, że pracodawca naruszył prawo do jednakowego wynagrodzenia.
Ochrona ta dotyczy też pracownika, który w jakiejkolwiek formie udzielił wsparcia innemu pracownikowi korzystającemu z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu.
Prawo do jednakowego wynagrodzenia nie powstaje, jeżeli praca wykonywana przez pracowników nie jest jednakowa lub o niejednakowej wartości.
Taka okoliczność powinna być oceniana na podstawie faktycznie wykonywanych obowiązków i występującego przy tym poziomu odpowiedzialności, a nie tylko zapisów np. w umowie o pracę lub w zakresie obowiązków. Zasada równego traktowania pracowników dotycząca wynagradzania nie oznacza absolutnego zakazu różnicowania pracowników z wykorzystaniem kryterium płacowego. Jednak pracodawca różnicujący wysokość wynagrodzeń, chcąc uniknąć narażenia się na zarzut dyskryminacji, powinien kierować się obiektywnymi kryteriami.
WAŻNE: W związku z tym, w opisanej sytuacji ewentualne rozwiązanie z pracownicą stosunku pracy należy uznać za bezprawne. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących mu z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może być podstawą negatywnego traktowania zatrudnionego, w tym stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie mu stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia (art. 183e § 1 Kodeksu pracy).
Jedną z podstawowych zasad wynikających z potrzeby równego traktowania pracowników jest prawo do jednakowego wynagrodzenia – za pracę jednakową lub o jednakowej wartości.
Przez pojęcie prace jednakowe należy rozumieć świadczenie pracy na takich samych stanowiskach. Natomiast prace o jednakowej wartości to takie, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych (potwierdzonych stosownymi dokumentami, praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.
WAŻNE: Prawo do jednakowego wynagrodzenia obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, niezależnie od ich nazwy i charakteru, a także inne świadczenia związane z pracą, które są przyznawane pracownikom zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej.
Iga Dębińska
Prawnik
Podstawa prawna: art. 183c, art. 183e ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 108 z późn.zm.).