ODPOWIEDŹ
Nie, w świadectwie pracy wystarczy odnotować liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego, który przysługiwał w roku ustania zatrudnienia u pracodawcy wydającego ten dokument.
UZASADNIENIE
Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę 2–stopniowy wymiar urlopu tj. 20 lub 26 dni, w zależności od stażu pracy. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
Zatem, pracownik zatrudniony w wymiarze 3/4 etatu ma prawo do 20–dniowego urlopu:
3/4 z 26 dni = 19,5 dnia; po zaokrągleniu – 20 dni
Kodeks pracy stanowi, że w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop – u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze.
Skoro z pracownikiem stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu w trakcie roku kalendarzowego tj. z końcem czerwca, to należy w dalszej kolejności ustalić dla niej urlop w wymiarze proporcjonalnym za 2019 r. Urlop ten wynosi:
6/12 z 20 dni = 10 dni
Urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu.Przy udzielaniu urlopu jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy.
U pracownika niepełnoetatowego również wymiar urlopu w ujęciu godzinowym to iloczyn liczby dni ustalonej zgodnie z wielkością etatu, i 8 godzin.
Pracownik zatrudniony na 3/4 etatu, który świadczy pracę po 6 godzin od poniedziałku do piątku, ma więc prawo do 80 godzin urlopu proporcjonalnego (10 dni x 8 godz.) Każdy dzień urlopu to odpisanie z tej puli 6 godzin. W praktyce pracownik ma prawo do 13 dni wolnych i 2 godzin (80 godz. : 6 godz.).
Pracownik wykorzystał już 5 dni urlopu czyli 30 godzin (5 dni x 6 godz.).
Z 80 godzin pozostało do rozliczenia 50 godzin (80 godz. – 30 godz.), za które pracownikowi przysługuje ekwiwalent w pieniądzu.
W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy.
W ustępie 6, w pkt 1 świadectwa pracy wpisuje się wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku ustania stosunku pracy, wykorzystanego w naturze lub za które przysługuje ekwiwalent pieniężny. Odrębnie wykazuje się liczbę dni i godzin urlopu udzielonego do dnia ustania zatrudnienia, w trybie na żądanie.
Oznacza to, że w świadectwie pracy należy wykazać urlop rozliczony u dotychczasowego pracodawcy, a więc w wysokości 10 dni tj. 80 godzin. Nie trzeba wyodrębniać puli urlopu wykorzystanego w naturze i zapłaconego ekwiwalentem.
Podstawa prawna: art. 97 § 1, art. 154, art. 154[2], art. 1551, art. 1552a, art. 1553, art. 171 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 917 z pożn.zm.); rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 1289 z późn.zm.).
