0
920
Pracownik otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1900 zł miesięcznie oraz 100 zł dodatku stażowego i 100 zł premii. Dodatek nie jest zmniejszany za okresy choroby, a premia – tak. Pracownik zachorował w lipcu. Ile wyniesie u niego podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego? Nadmieniam, że wcześniej nie chorował. Czy podstawa musi być podniesiona do minimalnego wynagrodzenia?
ODPOWIEDŹ
Nie, podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego nie musi odpowiadać w tym przypadku kwocie 1812,09 zł. Podstawa wynosi 1725,80 zł.
UZASADNIENIE
Zasady dotyczące ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego odnoszą się również do wynagrodzenia chorobowego na podstawie art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Oznacza to, że podstawa wymiaru wynagrodzenia za czas choroby - analogicznie jak podstawa zasiłkowa - z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia. Zasada ta nie ma zastosowania do ubezpieczonych będących pracownikami, do których wynagrodzenia nie stosuje się przepisów ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (np. pracownicy młodociani zatrudnieni w celu przygotowania zawodowego).
W okresie od 1 stycznia 2018 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przy pełnym etacie, nie może być niższa od kwoty 1812,09 zł (2100 zł - 13,71%). U pracownika zatrudnionego np. na 1/2 wymiaru nie może być z kolei niższa niż 906,05 zł (1812,09 zł x 1/2).
Jeżeli na wynagrodzenie pracownika składa się kilka pozycji np. dodatki, premie, to podstawa wymiaru wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu 13,71%.
Tym samym, jeśli suma wszystkich składników płacowych równa się co najmniej stawce minimalnego wynagrodzenia, ale wśród nich są składniki, które trzeba wykluczyć ze względu na to, że przysługują również za okresy niezdolności do pracy, to podstawa wymiaru może być niższa niż minimalna.
W opisanym przypadku pracownik ma prawo do dodatku stażowego w pełnej wysokości także za miesiące ze zwolnieniem lekarskim. Zmniejszeniu za te okresy podlega tylko premia, i oczywiście wynagrodzenie w stałej miesięcznej stawce.
Łącznie pracownik otrzymuje wynagrodzenie minimalne:
1900 zł + 100 zł + 100 zł = 2100 zł.
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy jednak przyjąć tylko zasadnicze oraz premię. Po wyłączeniu dodatku za wysługę lat, podstawa wyniesie:
1725,80 zł (2000 zł – 13,71%).
Jest ona co prawda niższa od minimalnej ale jest to prawidłowe. Za czas choroby pracownik otrzyma bowiem jeszcze dodatek stażowy.
Izabela Nowacka
Specjalistka w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
Podstawa prawna: art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz, 917 z późn.zm.); art. 45 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1368 z późn.zm.).
