Przerywany system czasu pracy na żądanie pracownika

CZAS PRACY

W naszej jednostce działa system przerywanego czasu pracy, ale nie dla wszystkich stanowisk. Jednak ostatnio jedna z pracownic zwróciła się o wyrażenie zgody na przerywany system pracy, ponieważ jak stwierdziła opiekuje się dzieckiem niepełnosprawnym. W akt pracowniczych tej pracowniczych wynika, ze dziecko jest już dorosłe, ponieważ w kwietniu br. Ukończyło 18 lat. Czy w tej sytuacji muszę przychylić się do wniosku pracownicy?

ODPOWIEDŹ

Od 6 czerwca 2018 r. pracownik , który zwróci się do pracodawcy o ustalenie dla niego przerywanego czasu pracy, jeśli opiekuje się swoim dzieckiem niepełnosprawnym – nawet pełnoletnim ma prawo do przerywanego czasu pracy. Wniosek złożony przez pracownika jest wiążący dla pracodawcy, a ten musi umożliwić wykonywanie pracy w tym właśnie systemie, chyba że na danym stanowisku system przerywanej pracy nie jest możliwy do zastosowania. Jednak to pracodawca musi na piśmie wskazać przyczyny, dla których odmawia zastosowania tego rozwiązania względem wnioskodawcy.

UZASADNIENIE

Generalnie przerywany system pracy polega na tym, że można wykonywać pracę według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. Przerwy nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju.

Do tej pory tj. do 6 czerwca wprowadzenie takiego sytemu zależało głównie do woli pracodawcy i charakteru pracy. Teraz to się zmieniło , bowiem na mocy art. 1421 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązanymam obowiążek uwzględnić wniosek o taki system:

  • pracownika-małżonka albo pracownika-rodzica dziecka w fazie prenatalnej, w przypadku ciąży powikłanej,

  • pracownika-rodzica dziecka posiadającego zaświadczenie, o którym mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”,

  • pracownika-rodzica:

    • dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności określonym w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz

    • dziecka posiadającego odpowiednio opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, o których mowa w przepisach Prawa oświatowego.

Przepisy powyższe mają zastosowanie do pracowników wymienionych w pkt 2 i 3 również po ukończeniu przez dziecko 18 roku życia.

Radosław Stępień

Radca prawny, adwokat

Podstawa prawna: art. 139, art. 1421 ustawy 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 917 z późn.zm.).

Przypisy